Question

Се А п т ы м / 8-тапсырма. Төмендегі авторлық көзқарастың төңірегінде ой бөлісіндер. Қазақтар ұшы-қиырсыз жалпақ далада үнемі көшіп-қонып, жерін қорғап жүріп, өздерінің салт-дәстүрі мен тілін, мәдени асыл мұрала- олардың патриоттығы мен жауынгер- рын мүлтіксіз сақтап қалуы лігінің ерекшелік белгісі. (В. В. Радлов

Answer 1

Ответ:

1-Далада кербез. Қонақ болып келетин, әр жерді саяхаттайтын адам. Дербез.

2-өзінің өте бай тілін сақтап қалған.

3-Баяғы да соғыс болган кезде өзінің жауын қырып жойып, жеңіс алып келген.

Answer 2

Сұраушының 8-тапсырмасыда, "Казахтар ұшы-қиырсыз жалпақ далада үнемі көшіп-қонып, жерін қорғап жүріп, өздерінің салт-дәстүрі мен тілін, мәдени асыл мұраласы мен патриоттығымен жауынгершіліксіз сақтап қалуы лігінің ерекшелік белгісі" деп аталатын авторлық көзқарасты ойлау керек.

Бұл көзқарас дереккөздікті қазақтардың өз мәдениеті мен тарихи, мәдени ядролары мен көзінің сілтемескерлігі, өзінің мемлекеттік жетістігімен таныстыруға арналған. Қазіргі заманда патриоттық ғылым туындауы өздерінің мемлекеттік көркемдігінің артықшылығы, қазақ елінің негізгі өзелдіктері мен ерекшеліктерінің реттелудігі, мемлекет көшірісі мен жаңа армия әрекеті барлық көзқарастарда үнемі мәндесіп отыр.

Сол көзқараста қазақтар ұшы-қиырсыз жалпақ далада үнемі көшіп-қонып, жерін қорғап жүріп, өздерінің салт-дәстүрі мен тілін, мәдени асыл мұраласы мен патриоттығымен жауынгершіліксіз сақтап қалуы лігінің ерекшелік белгісі талқыланған. Солт-дәстүрлері барысында қазақтардың және орыс халқының біріккен жерлерде жуықталушылары, жергілікті көліктері мен сыбайлас тілін қолдану құралдары орналастырылады. Мұнда тұрған жануарлар қазақтардың азаматтылықты замансыз, мәдениетті сақтау қаупілері деп есептелген.

Осы көзқарасқа Советтік зорлықтарыда қазақтар өздерінің жерлік партизандығы мен шешімшілігін жанады. Зорлықтарда қытайлы мемлекеттік политикалардың әсіресеуімен өздерінің тарихы және тұрғынына сенімді азаптарды ауыстырып, патриоттық ғылымның үстемделуі жүргізілген.

Сондай-ақ, В. В. Радловтың өз "Казахтар ұшы-қиырсыз жалпақ далада үнемі көшіп-қонып, жерін қорғап жүріп, өздерінің салт-дәстүрі мен тілін, мәдени асыл мұраласы мен патриоттығымен жауынгершіліксіз сақтап қалуы лігінің ерекшелік белгісі" деп аталатын көзқарасты Орыс-қазақ тарихтағы ең үздік зерттеудердің бірегі деп атауға болады.