Question

Помогите перевести Абай Кунанбаев   Немногим творениям человеческого гения удалось преодолеть земное притяжение и выйти на орбиту вечности. Среди них нетленное наследие великого мыслителя, классика казахской литературы Абая (Ибрагима) Кунанбаева.      Абай родился 10 августа 1845 г. в Чингизских горах Семипалатинской области (по нынешнему административному делению) от одной из четырех жен Кунанбая, старшего султана Каркаралинского окружного приказа. Семья Абая была потомственно аристократической, и дед (Оскенбай) и прадед (Иргизбай) главенствовали в своем роду в качестве правителей и биев. Ему повезло в смысле семейного уюта и домашнего воспитания, поскольку и мать Улжан и бабушка Зере были чрезвычайно обаятельными и одаренными натурами. Именно с легкой руки матери данное отцом имя ''Ибрагим'' было заменено ласкательным ''Абай'', что означает ''осмотрительный, вдумчивый''. Под этим именем он прожил всю свою жизнь и вошел в историю.       Начатое в раннем детстве приобщение к устному творчеству народа и домашнее обучение у муллы было продолжено в медресе имама Ахмед-Ризы. Одновременно он учился в русской школе и к концу пятилетней учебы начинает писать стихи. С 13 лет Кунанбай начинает приучать Абая к административной деятельности главы рода. Ему пришлось вникнуть в межродовые тяжбы, ссоры, интриги и постепенно он испытал разочарование к административно-политической деятельности, что привело к тому, что в возрасте 28 лет Абай отходит от нее, целиком занявшись самообразованием. Но только к 40 годам он осознает свое призвание как поэта и гражданина, в частности, поставив под стихотворением ''Лето'' свое имя (ранее он приписывал свои сочинения другу Джантасову Кокпаю). Значительным импульсом в раскрытии высоких потенций Абая в этот момент стало его общение с ссыльными русскими, с Е.П. Михаэлисом, Н. Долгополовым, С. Гроссом. Обращение Абая к русской культуре, испытавшей в XIX в. свой период ''бури и натиска'' в литературе и искусстве, оказалось тем более естественным, что в восточной традиции поэтическое слово ценилось чрезвычайно высоко.     Кану я, но будут жить стихи, Молодые все запомнят до строки. Кто-то с верой примет это, кто-то нет, Нет, не каждому стихи мои близки…     Сам отсек я пуповину, выбрал путь. Тьму раздвинул, никуда мне не свернуть. Так что полностью судьбу мою познай, Верю, что поймешь меня когда-нибудь.

Answer 1

Мектеп

Сіздің сұрағыңыз қандай?

5 - 9 сыныптарҚаққ тілі 50 + 25 б

Аударманы аударыңыз

адам данышпан Абай Құнанбаев кемде шығармалары Еңсерілген гравитация және Орбита мемл енгізу білді. Олардың ішінде ұлы ойшылдың, қазақ әдебиетінің классикасының Абай (Ибрахим) Құнанбаевтың өшпес мұрасы бар.

    Абай 1845 жылы 10 тамызда Қарқаралы ауданының бұйрығы бойынша Семей облысы Шыңғыс тауларында (қазіргі әкімшілік бөлімшеге сәйкес) Қананбайдың төрт әйелінен туды. Абайдың отбасы мұрагерлік аристократ болды, ал атасы (Оскенбай) және үлкен атасы (Иргизбай) өздерінің руларының билеушілері мен билеушілері болды. Ол отбасылық жайлылық пен үйде тәрбиелік тұрғыда сәттілікке ие болды, себебі оның анасы Олжан және әже Зера өте керемет және дарындылықты сипатқа ие болды. Әкесі «Ибрахим» деген атқа Абайдың орнына анасының жеңіл қолымен келді, бұл «ақылға қонымды, ойластырылған» дегенді білдіреді. Осы атаумен ол өмір бойы өмір сүріп, тарихта болды.

     Имам Ахмед-Ризаның медресесінде ерте балалық кезеңде халықтың ауызша шығармашылығына кіріспе және молдана үйде оқу жалғасуда. Сонымен қатар ол орыс мектебінде оқып, бес жылдық мектебінің соңында поэзия жаза бастады. 13 жасынан бастап Құнанбай Абайға отбасылық басқарманың әкімшілік қызметіне үйрете бастайды. Ол аралық топтардағы сот процестеріне, дау-жанжалға, шиеленістерге еніп, біртіндеп әкімшілік-саяси қызметте көңілі толған болатын, бұл 28 жасында Абайдың өзін өзі тәрбиелеуімен толықтай айналысуына әкелді. Бірақ 40 жасында ғана ол ақын және азамат ретінде өз атын «Жаз» поэмасында жазған (бұрын оның досына, Джантасов Көкпайға жазған) деген сөзін түсінді. Абайдың қазіргі кездегі жоғары потенциалдарын ашып көрсетуге елеулі серпін оның жер аударылған ресейліктермен қарым-қатынасы болды, Е.П. Майклис, Н. Долгополов, С. Гросс. Абайдың XIX ғасырда өмір сүрген ресей мәдениетіне үндеуі. әдебиет пен өнердің «дауылдары мен шабуылдары» кезеңі табиғи болып шықты, өйткені шығыс дәстүрінде поэтикалық сөз жоғары бағаланды.

   Мен Kanu, бірақ сызықтар есте барлық жас өлең өмір сүреді. сеніммен Біреулер оны қабылдауға болады, кейбір жоқ емес, әрбір өлең Мен жолды таңдады менің жақын ... Сэм сымы купе, жоқ. Қараңғылықты таратып, еш жерде бұрыла алмаймын. Сондықтан толық менің тағдырым, білесің, мен сіз бір кездері мені түсінеді деп сенемін.

Answer 2

Абай Кунанбаев – Few creations of human genius have managed to overcome the earthly gravity and enter the orbit of eternity. Among them is the immortal legacy of the great thinker, a classic of Kazakh literature, Abay (Ibrayim) Kunanbayev. Abay was born on August 10, 1845, in the Chingiz Mountains of the Semipalatinsk region (according to the current administrative division), from one of the four wives of Kunanbay, the senior sultan of the Karkaralinsky district administration. Abay's family belonged to a hereditary aristocracy, and his grandfather (Oskenbay) and great-grandfather (Irgizbay) held positions of authority and wisdom in their tribe. He was fortunate in terms of family comfort and upbringing, as his mother Ulzhan and grandmother Zere were both extremely charming and gifted individuals. It was his mother who, with a gentle hand, replaced the name "Ibrayim" given by his father with the endearing "Abay," which means "thoughtful, contemplative." He lived his entire life under this name and entered history with it.

From an early age, Abay was introduced to the oral traditions of his people and received education at the hands of a mullah. This education continued at the madrasa of Imam Ahmed-Riza. At the same time, he attended a Russian school and started writing poetry by the end of his five-year education. At the age of 13, Kunanbay started preparing Abay for administrative duties as the head of the tribe. He had to delve into inter-tribal disputes, conflicts, and intrigues, which gradually led to his disillusionment with administrative and political activities. Consequently, at the age of 28, Abay distanced himself from such matters and focused entirely on self-education. However, it was only when he reached 40 that he realized his calling as a poet and a citizen. In particular, he signed his poem "Summer" with his own name (previously, he attributed his compositions to his friend Jantassov Kokpay). His interaction with exiled Russians, such as E.P. Mikhailis, N. Dolgopolov, and S. Gross, significantly contributed to the revelation of Abay's high potential during this period. His interest in Russian culture, which experienced its period of "storm and pressure" in literature and art during the 19th century, was even more natural, given that in the Eastern tradition, poetic expression was highly valued.

"Let them vanish, but the verses will live on, The young will remember everything to the line. Some will accept them with faith, some will not, No, not everyone will be close to my verses... I myself severed the umbilical cord, chose my path. I parted the darkness, nowhere to turn back. So, fully understand my fate, I believe that someday you will understand me."