Вопрос задан 18.06.2023 в 18:00. Предмет Қазақ тiлi. Спрашивает Чайченко Евгений.

Эссе про мое детствов ауле ​

0 0
Перейти к ответам

Ответы на вопрос

Внимание! Ответы на вопросы дают живые люди. Они могут содержать ошибочную информацию, заблуждения, а также ответы могут быть сгенерированы нейросетями. Будьте внимательны. Если вы уверены, что ответ неверный, нажмите кнопку "Пожаловаться" под ответом.
Отвечает Афанасьев Никита.

Ответ:

Мен балалық шаққа жиі ораламын. Абайсыздық пен тұрақты бақыт жағдайында. Мен Алматыда "орталықтарда" емес, шет елде дүниеге келдім. Содан кейін бұл аймақ "Геологострой" деп аталды және ол алғашқы импортталған "Ганга" Үнді киім дүкенінің пайда болуымен ерекшеленді, оның кезегі таңғы 5-тен басталды.

Мен айналамдағы шындықты түсінген сәттен бастап, тек анам ғана есімде. Асыл жар, ардақты әже, заботливую, мудрую және понимающую. Ең бастысы, ол әрдайым болды.  

Менің ерте балалық шағымнан ең қуанышты сәттер аже мен ата ауылында болумен байланысты. Маған Пионер лагерлері қажет емес еді, Мен үшін ауылдан жақсы курорт болған жоқ. Сол кезде менің немере ағаларым екеуміз ең бақытты болдық, өйткені бізде үлкен үй, үлкен БАҚ және екі хош иісті, жайылған алма бақтары болды. Мен үлкен болдым және осы құқықтарға ие болдым, маған кішкентайларды басқаруға рұқсат етілді және ешқандай жағдайда үй жұмыстарымен айналыспадым. Мен әлі күнге дейін ажешканың ең сүйікті немересімін,бәлкім, бірінші. Маған үй шаруасымен айналысуға рұқсат етілмеді және т.б. мен одан мұны істеуге рұқсат сұрадым, өйткені бағандағы ыдыс-аяқтарды жуу үйде көп қуаныш пен пайдалы сезім тудырды. Менің үлкен әжем есімде. Мен неге ол күніне бірнеше рет жатын бөлмеге кіріп, кілем төсеп, тағзым ететінін түсінбедім. Мен әрқашан оның арқасына көтеріліп, мінгім келді. Екінші әжем, керісінше, тойға барғанды жақсы көрді, домбыраның астында ән айтты, темекі шегіп, компанияның жаны болды.Ауылдағы жұмыс таңғы алтыдан бастап, барлық сиырларды, жылқыларды және қойларды жайылымға шығарудан басталды. Біздің сиырларымыздың есімдері болды. Майка, Марта және Борка ұрпақтан-ұрпаққа беріліп отырды. Сонымен қатар, Борек бірден екі болуы мүмкін. Содан кейін аташка сарайларды тазалап, ағаларымен бірге бақтар мен бақшаларды тазалап, суғарып, ауланы сыпырып, суғарып отырды, содан кейін ол өз кушеткасына жатып, радиодан қазақ тіліндегі қызықсыз жаңалықтарды тыңдады. Осы уақытта Ажека үстелді жауып, алты адамнан тұратын шулы ватагымызды оятты. Үстелде күн сайын бауырсақ, қаймақ (үй қаймағы), үй сүзбесі қатық, әрине, үй майы және сүт қосылған ең дәмді ажекин шай болды. Осы уақытта Ата есегін байлап, малға шөп шабуға кетті.

Менің міндетім бақшада ойнау, тамақтану, ұйықтау, кітап оқу (мен оларды көп оқыдым), көршілерге ашық аспан астында қонаққа бару, сөйлесулерді тыңдау және кешке малдың оралуын күтіп, аулада отыру болды. Ораза кезінде Мен үшін мереке болды, өйткені біз күн сайын үшеуміз ата-анамен бірге қонақтарға бардық. Мен оразаның мәнін түсінбей, бұл кезеңді "аташек пен әжешек күні"деп атадым.

Менде бірнеше иттер болды, мен оларды ұлттарға бөлдім. Мәселен, мысалы, Рекс неміс болған, өйткені ол ашық түсті және сұр көздері болған. Тарзан Әзірбайжан болды, өйткені ол маған шығыс екпінімен көрінді, бірақ Боран нағыз қазақ болды, аяғы қисық, үнемі қуаныш пен бақыт жағдайында тұрған қойшы мен монгрелдің арасындағы крест. Не байлам емес, не оның жасы осындай, күшік-жасөспірім болды.

Жақсы көретін до посинения барлық лақ, қозы, лақ, бұзау, еді бүтін күн просиживать сарайда кормя және тиская олардың.

Объяснение:

0 0
Отвечает нейросеть ChatGpt. Будьте внимательны, ответы нейросети могут содержать ошибочные или выдуманные данные.

My Childhood in the Village

Growing up in a village holds a special place in many people's hearts. The simplicity of life, the close-knit community, and the connection with nature are some of the cherished memories that shape one's childhood. In this essay, I will share my personal experiences and reflections on my childhood in the village.

Village Life and Community Living in a village offers a unique sense of community and belonging. The close proximity of neighbors fosters strong relationships and a supportive environment. In my village, everyone knew each other, and there was a strong sense of unity and cooperation. We celebrated festivals together, helped each other in times of need, and shared both joys and sorrows. The village was like one big family, where everyone looked out for each other.

Connection with Nature One of the most beautiful aspects of growing up in a village is the close connection with nature. Surrounded by lush green fields, meandering rivers, and towering trees, I had the opportunity to explore and appreciate the wonders of the natural world. I spent countless hours playing in the fields, climbing trees, and swimming in the river. These experiences not only provided me with a sense of freedom and adventure but also instilled in me a deep respect and love for nature.

Simple Pleasures Life in the village was characterized by simplicity. We didn't have the luxuries and conveniences of urban life, but we found joy in the simple pleasures. Playing traditional games with friends, flying kites, and storytelling sessions under the starry sky were some of the cherished moments of my childhood. We didn't rely on technology for entertainment; instead, we created our own fun and enjoyed the company of each other.

Learning and Growth Growing up in a village also taught me valuable life lessons. I learned the importance of hard work and perseverance from observing the farmers toiling in the fields. I witnessed the cycle of seasons and understood the significance of patience and resilience. The village provided a rich learning environment where I gained practical knowledge about agriculture, animal husbandry, and traditional crafts. These experiences shaped my perspective and instilled in me a deep appreciation for the simplicity and wisdom of rural life.

In conclusion, my childhood in the village was a time filled with warmth, love, and unforgettable experiences. The strong sense of community, the close connection with nature, and the simple pleasures of life have left an indelible mark on my heart. The lessons I learned and the memories I made during those formative years continue to shape my values and outlook on life.

0 0

Похожие вопросы

Топ вопросов за вчера в категории Қазақ тiлi

Последние заданные вопросы в категории Қазақ тiлi

Задать вопрос