Question

Устаўце прапушчаныя літары, раскрыйце дужкі і пастаўце, дзе трэба, знакі прыпынку: 2. Ці мала на свеце цудоўных мясцін? Давялося мне пабываць усюды. Бываў я на поўдн... і на далёкай поўначы захапляўся (не)разгаданым цудам прыроды паўночным ....зяннем. Ласкавы сонечны поўдз...нь казачныя прасторы (Ч,ч)орнага мора высокія снежныя горы (К,к)аўказа пакінулі (не)забыўны ў...памін аб іх гордай і ветлівай ц...плыні. Так на свеце вельмі многа прыгожых мясцін добрых людзей ....чырых сяброў. Мабыць (ні)чога лепшага за іх на свеце н...ма. Аднак дзе б я (ні) быў якія б цуды (ні)здз...ўлялі перад маімі вачыма заўсёды ...зяла прамяністае святло роднага мястэчка дзе жылі бацькі і бацькі маіх бацькоў дзе я сам (у)першыню захапіўся ....чодрай со...нечнай прамяністасцю пахам кветак на ша....ковых мурожных лугах спевам жаваранка пад высокімі сінімі н...бёсамі. Вось так і хоча...ца прыгадаць кожны куточ...к кожную сцяжынку у...горачак і лагчынку дзе над люстрам блакітным нашага азярка з...хацяць празрыстыя ....облакі. (Не)адна навала грозна прашумела над маёй (Р,р)адзімай. Захопнікі колькі разоў агнём і ж...лезам змяталі мястэчка з твар... зямлі. Але і мінулым і сё...няшнім днём яно для мяне самае ветлівае утульнае і (па)свойму прыгожае бо тут пра...шлі мае дзіцячыя гады і юна...тва. Мне здае...ца што тут усё засталося (ня)зме...ным хоць упартыя і доўгія часы зрабілі св...еасаблівыя папраўкі ва ўсім. Я часта прыяз...жаю сюды ў госці да з...млякоў. Раніцаю калі я...чэ (не)апала раса калі гулкае як буб...н паветра перапоўн...на залатым ...зяннем прамяністага сонца іду я ў шырокія прасторы палёў. (М. Хведаровіч)

Answer 1

Поўдне,поўдзень,Чорнага,каўказа,цеплыня,і сырых сяброў,няма,на здзіўлялі,у першыню,яшчэ не апала раса,бубен перапоўнена,прыязжжаю землякоў,здаецца,ня зменым,свае асабліва,праглі,юнацтва. Вроде так

Answer 2

2. Ці мала на свеце цудоўных мясцін? Давялося мне пабываць усюды. Бываў я на поўдн... і на далёкай поўначы захапляўся (не)разгаданым цудам прыроды паўночным закатам. Ласкавы сонечны поўдзень казачныя прасторы (Ч,ч)орнага мора высокія снежныя горы (К,к)аўказа пакінулі (не)забыўны ўспамін аб іх гордай і ветлівай ц...плыні. Так на свеце вельмі многа прыгожых мясцін добрых людзей ....чырых сяброў. Мабыць (ні)чога лепшага за іх на свеце н...ма. Аднак дзе б я (ні) быў якія б цуды (ні)здз...ўлялі перад маімі вачыма заўсёды ...зяла прамяністае святло роднага мястэчка, дзе жылі бацькі і бацькі маіх бацькоў, дзе я сам (у)першыню захапіўся зямляёўчодрай со...нечнай прамяністасцю пахам кветак на ша...х мурожных лугах, спевам жаваранка пад высокімі сінімі н...бёсамі. Вось так і хоча...ца прыгадаць кожны куточ...к, кожную сцяжынку у...горачак і лагчынку, дзе над люстрам блакітным нашага азярка з...хацяць празрыстыя н...блакі. (Не)адна навала грозна прашумела над маёй (Р,р)адзімай. Захопнікі колькі разоў агнём і ж...лезам змяталі мястэчка з твар... зямлі. Але і мінулым і сё...няшнім днём яно для мяне самае ветлівае, утульнае і (па)свойму прыгожае, бо тут пра...шлі мае дзіцячыя гады і юна...тва. Мне здае...ца, што тут усё засталося (ня)зме...ным, хоць упартыя і доўгія часы зрабілі св...еасаблівыя папраўкі ва ўсім. Я часта прыяз...жаю сюды ў госці да з...млякоў. Раніцаю, калі я...чэ (не)апала раса, калі гулкае як буб...н паветра перапоўн...на залатым ...зяннем прамяністага сонца, іду я ў шырокія прасторы палёў. (М. Хведаровіч)