Question

Краткое содержание про дзядзьку антосяк, дзядзька кухар​

Answer 1

Ответ:

Адным з прыцягальных і захапляльных вобразаў паэмы "Новая зямля" з'яўляецца вобраз дзядзькі Антося. Дзядзька Антось — увасабленне сілы і таленту простых людзей з народа. Вызначальнымі яго рысамі з'яўляюцца бязмежная дабрыня, спагадлівасць, шчырасць, ветлівасць, дапытлівасць, лёгкая іронія ў стаўленні да жыццёвых праяў. Яны раскрываюцца ва ўчынках, паводзінах героя і нават яго партрэтнай характарыстыцы:

     

    Ён невысок, не надта ёмак,

    Ды карчавіты і няўломак,

    А волас мае цёмна-русы,

    І зухаўскія яго вусы

    У меру доўгі, густаваты,

    Угору чуць канцы падняты;

    А вочы шэры,невялічкі,

    Глядзяць прыветна, як сунічкі,

    Але раптоўна і адразу

    Не расчытаеш іх выразу:

    То смех, то хітрасць з іх бліскае,

    То дабрата, але якая!

     

    Антось — камунікабельны, цікаўны да ўсяго чалавек. Варта прыгадаць ягоныя мімалётныя знаёмствы з "вакзальным сторажам" са Стоўбцаў або з Грышкам Верасам з Вільні, які, як і дзядзька, гатовы дапамагчы незнаёмаму чалавеку ў бядзе. Асабістае жыццё дзядзькі Антося склалася не вельмі ўдала: не знайшлося "ні ўдоўкі-любкі, ні дзяўчыны, каб палучыць дзве палавіны, каб разам шчасце здабываць і поруч долю падзяляць". Наста, якую шчыра кахаў, здрадзіла яму і выйшла замуж за другога. Аднак Антось не замкнуўся ў сабе, не ачарсцвеў да людзей, не стаў ссохлай галінай на дрэве жыцця. Наадварот, ён, як ніхто іншы з герояў паэмы, цікавіцца жыццём ва ўсіх яго праявах. Больш за тое, ён зрабіўся найлепшым прыяцелем братавых дзяцей, якія, адчуваючы дзядзькаву дабрыню, шчырасць і павагу да іх, цягнуцца да яго з усёй сваёй дзіцячай непасрэднасцю. Дзядзька Антось для дзяцей — самы галоўны дарадца, суддзя і настаўнік, які вучыць іх разумець вялікую, таямнічую і прыгожую кнігу прыроды. Калі ж Антось часам і спрачаўся з дзецьмі, то "як роўны з роўнымі трымаўся". Ды і сама Антосева натура чымсьці яшчэ па-дзіцячы наіўная і шчырая. Дзядзька Антось ахвярны чалавек, які ўмее жыць дзеля іншых. Фактычна на ягоных плячах ляжыць уся братава гаспадарка і выхаванне дзяцей. Але нават і пробліску незадаволенасці не выказвае герой твора. Праца для яго — такая ж натуральная з'ява, як штодзённы ўзыход сонца. Праца корміць Антося і дае яму сілу і натхненне. Таму ён "заложна і цярпліва ў зямлю ўкладваў свае сілы", таму:

     

    Што ні замысліць, то ўсё зробіць,

    І так прыгоніць, так аздобіць,

    Што і для вока нават міла.

    І ўсё выразна гаварыла,

    Што ён не толькі гаспадар,

    Але й прыроджаны штукар,

    Якіх на свеце не так многа.

     

    Антось паўстае перад намі як чалавек чулай і шырокай душы, які жыве ў міры і згодзе з людзьмі і прыродай. Калі ён трапляе ў Вільню, то шумны і мітуслівы горад выклікае ў ім пачуццё нейкай варожасці, разгубленасці і бездапаможнасці. Яму, які ні хвіліны ў жыцці не прасядзеў склаўшы рукі, гарадскі "вэрхал" здаецца непатрэбным. Яшчэ больш узрастае ў ім гэта пачуццё пасля знаёмства з бессаромнымі чыноўнікамі ў зямельным банку. І на чыноўніцкую пагарду да простага чалавека, хай сабе і ў думках, ён адказвае панам сваёй пагардай: "Няхай цябе водзяць сляпога, як водзіш ты за нос другога". Горад з яго вузкімі і крывымі вулкамі, грукатам, мітуснёй, адсутнасцю прыветлівых твараў і пагардаю панства да простага чалавека выклікаў у дзядзькі Антося моцны выбух злосці. Аднак той жа Антось, гледзячы на горад з Замкавай гары, любуецца яго забудовай, але ж найбольш раздоллем далёкіх палёў, палоскамі нівак. І ў гэтым — уся вольналюбівая натура Антося: горад, штучнае ўтварэнне, бянтэжыць яго, бо абмяжоўвае "палёт думак". Антось жа прывык да "палёў, задумаю спавітых", дзе адчуваў сябе гаспадаром. І наўрад ці атрымаўся б вобраз Антося такім жывым і праўдзівым, калі б герой быў паказаны ў няспыннай сялянскай працы. Старонкі паэмы, прысвечаныя дзядзьку Антосю, як і тыя раздзелы, дзе свет паказваецца ва ўспрыняцці дзяцей, — адны з самых запамінальных і прачулых.

Объяснение:

Answer 2

"Дзядзька Антосяк" и "Дзядзька Кухар" - это две популярные казки в українській літературі, написані українським письменником Олеськом Гончаром.

1. "Дзядзька Антосяк": Казка розповідає про доброго та простого дідуся на ім'я Антосяк. Антосяк мешкає в селі і славиться своєю щедрістю і гостинністю. Він завжди вітає гостей та дарує їм найкраще, що в нього є, навіть якщо це мало. Одного разу до нього приходить чарівник і пропонує вибрати собі одне бажання. Антосяк не розмірковуючи довго вибирає найменше бажання - мати свій зірочки. Чарівник виконує його бажання, і Антосяк стає щасливим, бо тепер він може глядіти на небо, де його зірочки світять.

2. "Дзядзька Кухар": Ця казка розповідає про дідуся на ім'я Кухар. Дзвінка натура, він завжди готовий годувати усіх навколо. Але одного разу голодна Лисичка приходить до нього і просить вареника з начинкою. Кухар готує вареника, але заповнює його горішками замість м'яса, сподіваючись обдурити Лисичку. Проте Лисичка виявляється дуже розумною і прозорою, і вона розкриває плітку Кухаря. В кінці казки Лисичка вчить Кухаря бути чесним і щедрим, і Кухар змінює свій ставлення до гостей.

Ці казки мають моральну складову і навчають дітей доброзичливості, щедрості та чесності.