Question

!СРОЧНО! нужен стих про отцов от которых ушли дети на беларускай мове!!!​

Answer 1

Ответ:

Не выйшаў ты і ў гэты раз

Мяне спаткаць, паднесці рэчы...

Ля весніц, толькі зноў твой вяз

Крануў галінкамі за плечы.

Ты мне не падасі рукі,

Глядзіш удаль з-пад шкла партрэта.

Ці бачыш, вырас сын які?

Скажы хоць слова для прывета.

А я... чакаў з усіх дарог

Цябе ў сорак чацвёртым... летам

Калоны ні адной не мог

Я прапусціць з ахапкам кветак.

Хацелася пачуць: "Сынок..."

Ускрыкнуць радаснае: "Тата!"

Бацькоўскім быў мне кожны крок…

Усё ішлі, ішлі салдаты...

Каторы раз сыходзіў снег...

Дамоў вярнуліся суседзі.

Я кожнаму насустрач бег

І чуў кароткае: "Прыедзе..."

Калі ў крыўдзе мне сябры

Гразіліся бацькамі,

Тады хацелася наўзрыд

Заплакаць шчырымі слязамі.

Не плакаў я - усім на злосць.

Бо ў хаце быў адзін - мужчына.

Не йшоў ты...

Маці маладосць

Глыбей заворвалі маршчыны.

І зараз еду я здалёк,

Чакаю ўсё - зайду, а маці

Мне кажа: "Пазнаеш, сынок?

Вось наша ўся сямейка ў хаце..."

Паверыць цяжка мне таму,

Што больш не прыйдзеш ты дадому.

А шапку я заўжды здыму

Перад магілай невядомай

Answer 2

Стихи на белорусском языке о том, как дети уходят от своих отцов, могут вызвать глубокие эмоции и трогательные чувства. Вот один пример стихотворения, которое может передать эту тему:

Удаляюцца дзеці, рухомыя крылы, Адцякаюць адцічаныя светам сілы. Ідуць па свеце, шукаюць свой шлях, А айцы застаюцца, сумваныя ў страх.

Гэтыя рукі, што ўжо не абнімаюць, Імі раней дзецей прыгаравалі ў гуле. Адчуваюць бол, які ніколі не зцішаецца, Зарадзілі іх, але пазбеглі не вярнуцца.

Дзіцяці цяпер далёка, у іншых краях, Сьпяваюць свае песьні, сьмяюцца над маямі. А айцы глядзяць ў неба, плачаць сумнымі слэзамі, Адчуваюць бол, які ніколі не зцішаецца.

Значыць, час прайшоў, і дзеці самі выбіраюць, Шлях свой, незалежны, нават калі балюць. А жывуць айцы, згадваючы кожны міг, Калі дзіцяці былі ў руках іхніх сіл.

Гэтыя рукі, якія больш не абнімаюць, Адчуваюць бол, які ніколі не зцішаецца, Але ў сэрцах айцоў ёсць нязьвярнуцца надзея, Што дзеці аднаго дня вярнуцца дадому, наслаціць радасць.

Будзьце моцнымі, айцы, дайце дзецям волю, Хай па свеце яны будуць шукаць свой празор. А вы ўспамінаце, што вы вечна ў сэрцах іхніх, І ніколі не забывайце, што вы - айцы незабытых дзецей.

Надеюсь, что это стихотворение передает эмоции и тему, которую вы хотели выразить на белорусском языке.