Question

Па Беларускай Літаратуре. Напішыце Міні-сачыненне "Зімовая Казка" Перевод: По Белорусской Литературе. Напишите Мини-сочинение "Зимняя Сказка". Напишите на Белорусском Языке.

Answer 1

Ответ:

Гуляя па лесу зімой,можна ўбачыць голыя белыя дрэвы,кусты з белым пакрывалам.Таксаса можна ўбачыць паля з белым усеяным адзеннем.Прыслухваючыся у лесе, можна услыхаць спеў птушак.Прайдзясь побак дрэў можна заўважыць сляды нейкіх жывёл.

Answer 2

"Зімовая Казка"

У снежным краі, дзе зіма валадарыць, жыў маленькі хлопчык на імя Іван. Ён жыў у маленькім драўляным доміку зь сваімі бацькамі, дзе яны зьмаўлялі усе патрэбныя падрыхтоўкі для зімовага сезона. Але найбольшая мроя Івана была ўбачыць сапраўдную зімовую казку.

Аднаго святлога ранку, пасьля халоднай ночы, Іван адчуваў, што яго мара стала рэальнасцю. Знікаючы з дома, ён адправіўся ў лясныя глыбіні, дзе снежныя покрышкі і крыжы, якія свіцяцца на сонцы, прывабілі яго ў сваю вядушчую з'яву.

Хлопчык прагуляўся па заснежаных стежках, заслухаючыся ў музыку тышыны. Ён пабачыў снежнага зайчыка, які гуляў уздагонку з ім. А потым ён убачыў шчасьлівую сям'ю бэроў, якія бярозаваліся па снежных пагонях. Іван прымножваў свае ўражанні, праходзячы праз заснежаныя гаяны і палюбляючы кожны момант гэтай зімовай казкі.

Але самым захапляльным момантам быў, калі Іван знайшоў замарожаны ставок. Запампоўваючыся сьветламі сонца, ставок ператварыўся ў сапраўдны крышталёвы мір, дзе розныя снежынкі танцавалі ў танцы. Хлопчык абвёў ставок, спазіраючыся ў яго волшебства і адчуваючы сябе часткай гэтай непавторнай зімовай казкі.

Але час рухаўся неумоўна хутка, і Івану прыйшлося пакінуць гэты вельмі спецыяльны момант. Вяртаючыся дадому, ён нес у сабе незабытныя спаміны і надзею, што наступны зімовы сезон прынесе яшчэ больш узбуджэння і магіі.

Так заканчваецца "Зімовая Казка", у якой Іван адкрыў сапраўдную красу і чароўнасць зімы. Гэта была маленькая падарожжа ўсерадзіну, якая паказала Івану, што сапраўды цудоўныя рэчы часам знаходзяцца проста па-за вокамі, і трэба адчыняць свае сэрцы і душы, каб іх пабачыць.

"Зимняя Сказка"

В снежной стране, где зима царит, жил маленький мальчик по имени Иван. Он жил в небольшом деревянном домике со своими родителями, где они готовили все необходимые приготовления для зимнего сезона. Но самая большая мечта Ивана была увидеть настоящую зимнюю сказку.

Однажды светлым утром, после холодной ночи, Иван почувствовал, что его мечта стала реальностью. Спрятавшись от дома, он отправился в лесные глубины, где снежные покровы и льды, светящиеся на солнце, привлекли его в свою волшебную сущность.

Мальчик прогулялся по заснеженным тропинкам, наслаждаясь музыкой тишины. Он увидел снежного зайчика, который играл в прятки с ним. А затем он увидел счастливую семью берез, которые березовались по снежным прогонам. Иван умножал свои впечатления, проходя через заснеженные рощи и наслаждаясь каждым моментом этой зимней сказки.

Но самым захватывающим моментом был, когда Иван нашел замороженное озеро. Заглядываясь в света солнца, озеро превратилось в настоящий хрустальный мир, где разные снежинки танцевали в танце. Мальчик обошел озеро, восхищаясь его волшебством и чувствуя себя частью этой неповторимой зимней сказки.

Но время двигалось неумолимо быстро, и Ивану пришлось покинуть этот очень особенный момент. Возвращаясь домой, он нес в себе незабываемые воспоминания и надежду, что следующий зимний сезон принесет еще больше волнения и волшебства.

Так заканчивается "Зимняя Сказка", в которой Иван открыл настоящую красоту и волшебство зимы. Это было маленькое путешествие всей семьей, которое показало Ивану, что настоящие чудеса иногда находятся просто за глазами, и нужно открывать свои сердца и души, чтобы их увидеть.