Question

Напишите эссе , раскрыв идею стихотворения " өлсем , орным қара жер сыз болмайма ? "​

Answer 1

Ответ:

«Өлсем, орным қара жер, сыз болмай ма?..» - Абайдың 1898 ж. жазған өлеңі

Жалпы алғанда, бұл жырдың тақырыбы - ойшыл адамның, әсіресе сыршыл ақындардың анық тоқтайтын тақырыбы. Өмірдің өріне жетіп, оның ішінде талай қиыр кезең жолдарын басып өтіп, енді тірлік сапарын таусарманға келгенде айтатын шерлі сыр болады. Бұл өлеңде көп жайдың түйіні бар. Кеше ғана көрген соққының салдары ғана емес, өмірінің ұзын бойын шолып келіп, дәл осы жылда өлімді айтып отырған Абай аса қымбат қасиет табады. Ол келешекпен тілдеседі. Өз халқының кейінгі ұзақ тарихына өлместік із қалдырып отырғанына сенім артады. Қасиет дейтініміз - елім жайынан бастап, өлместің сырына ауысады. В. Г. Белинскийдің А. С. Пушкин жайында айтқан бір пікірінде: «Ақын - данышпанның қайсысы болса да алдыңғы заманды аша алмайды, бірақ әр кезде ол келешектің, көпшілік көзіне көрінбестің мазмұн мен мәнін болжай біледі», - деген. Әрине, Абай да өз халқының болашағын сол Белинский айтқандай болжаған. Халқының келешегіне, тарихына айқын етіп айтқан шешуі жоқ, ол, Белинский айтқандай, мүмкін де емес. Бірақ, сонымен қатар, Абай өзі өмір кешкен заманнан басқаша, артық заман болатынын болжайды. Сол заманның адамымен сөйлескендей болады.

Объяснение:

Answer 2

Ответ:

Өлсем, орным қара жер, сыз болмай ма?..» - Абайдың 1898 ж. жазған өлеңі. 4 тармақ 3 шумақтан тұрады. Бұл жыр да өлім жайын толғайды. Бұдан бұрын да, басқа классик ақындарша, Абай да өлім жөнін ауызға оқта-текте ала жүретін. Бірақ анық өзінің шындығымен, ерекше жол жағдайымен байланысты өзгеше бір ойлы мұңнан туған саналы сырдың жыры осы өлең.

Answer 3

"Өлсем, орным қара жер сыз болмайма?" - бұл сұрау аударатын стихотворение Қазақ әдебиетінің жеті меңгеулі жазушысы Мұхтар Шахановтың пененді дүниежүзіндегі жаңа танымал маңызды сөздерінің бірі. Бұл танымал сөздердің арқалында құралы, дереккөзі және ойланған түрлі дегендер бар, сонымен қатар, адамның өмір сүріндегі бірнеше маңызды мәселелерді қамтиды.

Строфалардың бірінде автор өз орныны және мүмкіндігін сұрау аударатындығын айту арқасыз, оған құралы бар жердің көркемді көзетіндігін білдіреді. Жер - бүкіл жерге арналған бір қалтаң атауы, оның ішінде бірнеше миллиондар жануарлар мен растайтын бақтар бар. Оның мол жасыл түбіндегі жасыл түйері, жасыл ағаштары, ойынша күні белгіленген кезеңдегі ойындары мен жергілікті салулары оқшаулап көрінеді. Сол жер - адамның бетіне жерлеген, оның дамуында рәміздер бар жер. Ол жер осы рәміздердің бөліктерінде жасалған: өзгелерін жіберіп кету қазіргі күннің дүниесіне, оңай жету үшін аялдамау, жерінде бет бар қала мен ауылдар. Автор ол жерді қарау арқылы орнымен, адамның бүгінгі жасамын дүниеге қарсы дүние толығымен салынғанын білдіреді.

Соңғы строфада автор "Өлсем, орным қара жер сыз болмайма?" деп сұрау аударатын. Бұл сұрау өмір сүреркен адамдың өзінің маңыздылығы мен деңгейін сүйіп көре алатын мәселе туралы ойлауды міндеттейді. Адамның бір тарапта орнымен, ауқатымен, көлемімен қатар, көзге көрінетіндігін айту керек пе? Немесе ол өзінің өмірі мен болашағы туралы ойлау керек пе? Адам болашағын бұрын көруге тиіс болмайтынын сезімділігінің бір міндетті ойлау өмір сүрген барлық адамдарға арнап келеді.

"Өлсем, орным қара жер сыз болмайма?" - бұл сөздер мен бет алу жасаушының ойып, ойлап, ойламай өмір сүрген бірден-бір маңызды басқа ешқандай сөздерді айта алмайтынын бір айту. Ол - адамның болашағын, орнынан, өзінің жатады де кетеді деп ойлауға міндеттейді. Ол сөздер адамның дамуы, жетуі және адамгершілігінің барлық бойынша қолдануы мен өмір сүре алатын жолдарының тізімі болып табылады.