Question

Складзіце кароткі расказ пра продкаў

Answer 1

Наші продкі ваявалі за нас і за нашу Радзіму, пагэтаму мы ехалі паважаем

Answer 2

У туманных паветрах заможнага вышынскага горада, дзе архітэктура калекціяй культураў, змяшчалася сцяжынка сям'і Адамовіч. Нават паміж магутнымі каралеўскімі палацамі, вядомымі сваімі багаццямі, сям'я Адамовіч стаяла з велічайшай ганаровай гордасцю.

Сям'я Адамовіч была як кніжнікі з дрэва, якія адлюстроўвалі ў сабе кожны век і кожнае пакаленне, праносілі натхненне сваім пасьлядоўнікам. З усходу на захад, ад дзядоў да ўнукаў, героізм, мудрасць і прыгажосць мірнага жыцьця перадаваліся ад пакалення да пакалення.

Прадоўжвалі свае ім'яныя ўласцівасці, якія адначасова былі мудрагеліяй і легендай. Аднак, заўсёды згадваючы пра сваю гісторыю, сям'я не ўмаўлялася на спачатку гонару, што сустрэла яе традыцыю. Яны складалі павагу кожнаму чалавеку, нават самому простаму суседу, і дапамагалі таму, хто ў горы.

І вось адна з такіх гісторыяў, якая адбылася ўдалённым часам, але якая заставалася жывой да сённяшняга дня. У гадзіну бясьпечнай ночы, калі валодаўцы між тэнем горадскіх вуліц спачывалі, сям'я Адамовіч дазваляла бедным спачыць пад сваім дахам. У добрыя часы і крыху кавалка хлеба ставалі ўсё, што патрэбна бедным, каб умыцца ад галоду і жадання.

Такім чынам, сям'я Адамовіч пранікала ў легенды і была абвітаўваная загадкам. Не боіўшыся падзей і выклікаўшы адчаю, яны заўжды захоўвалі сваю плывучасць, якая перавышала грошы і каралеўскія тытулы.

Дзень за днём, год за годам, гісторыі пра сям'ю Адамовіч набывалі новых сюжэтаў, але адна рэч заставалася незменнай: яны былі праўдзівымі героямі свайго народу, абаранцамі даброці і дасканаласці.

І вось, у дзень сённяшні, калі горад узяў у свае вопраткі яшчэ адну ноч, сям'я Адамовіч застаецца зоркай, якая свеціць на ўсіх дарогах жыцьця. Герайскі дух іх працягвае жыць у сэрцах іхніх пасьлядоўнікаў, пранёсены праз час і пакаленьні, даруючы веру ў добро і магутнасць любові.