Question

Составьте сочинение про осень желательно на белорусском языке ​

Answer 1

Ответ:

Многія людзі не любяць восень, лічаць яе сумнай. Магчыма, гэта так і ёсць: шэрае неба, працяглыя дажджы, абрыдлы холад...

Але мне здаецца, што восень мае сваю прыгажосць. Мне падабаецца, што ўвосень нельга здагадацца, якое надвор'е будзе заўтра: сонца ці дождж. Я сам такі ж непрадказальны і люблю, калі ў жыцці ёсць месца сюрпрызу.

Мне падабаюцца сонечныя восеньскія дні. У такія дні рознакаляровае лісце на дрэвах быццам зіхаціць. Восеньскае сонца здаецца нават ярчэйшым за летняе, магчыма, таму, што ўвосень часцей, чым летам, ідзе дождж. Шкада, што такое сонца свеціць, ды не грэе.

Мне таксама падабаецца не вельмі моцны дождж, але толькі калі на вуліцы не занадта холадна. Часам я нават знарок не бяру пасарон, каб пагуляць пад каплямі дажджу. Але ў халоднае надвор'е так рабіць няможна, бо існуе небяспека захварэць. А хварэць я не люблю.

І галоўнае, чаму я люблю восень, асабліва верасень, - гэта тое, што пачынае расці шмат грыбоў. Збіраць грыбы - мой любімы від адпачынку. Я заядлы грыбнік, як і мае бацькі. Каб была магчымасць, я не выходзіў бы з лесу. Таму верасень - мой любімы асенні месяц, а восень - мая любімая пара году. І я ніколі не пагаджуся з меркаваннем, што восень - сумная, маркотная, нудлівая пара. Проста людзі не ўмеюць заўважаць тыя нямногія радасці, якія даруе нам восень - цудоўная, на мой погляд, пара.

Answer 2

Ответ: Вось і наступіла восень.

Увосень надвор'е бывае розная. Бывае адчуванне, што восень, як малое дзіця. Яе капрызы вельмі ўплываюць на дрэвы. Асіна прыбралася ў чырвоную сукенку. Клён апрануў нарад чырвонага золата. Дуб паленаваўся прыбрацца, ён застаўся ў сваім летнім сукенку.

Апалае лісце шчодра размалявалі роўнядзь суседняга сажалкі ў жоўты, зялёны, чырвоны колер. Сонца стомлена і стала грэць з меншай сілай. Прырода рыхтуецца да зімовага сну. Як прыгожая прырода восенню.

Answer 3

Асень - гэта час прыгожы і загадкавы ў сваёй непараўнанай прыродзе. Гэты сезон, які разлівае мільяны абласцей залатістага святла, прыводзіць за сабой ніжнюю тэмпературу і паступовае зняшэнне лістоў з дрэваў, але пры гэтым мае свае непараўныя чары і прыгажосць.

Асень - час пераходу ад лета да зімы, ад гарачых дзён да халадных. Светлая падзенная пагода, з асеннім сонцам, радуе нас сваёй цёпласцю і празрыстасцю. Але ў той жа час асень дае адчуць сваю халаднасць, падрыхтаваную намі даглядам за наміткамі і вярасцю.

Галоўная асаблівасць асені - гэта яе палітра. Прырода, начынаючы з верасня, малюе нам нейкі вяселы вопроснік, змяніць свой выгляд у адной руцы. Дрэвы апрануты ў свае залатыя, памаранчавыя, маркізавыя і черванятыя плашчы, што аблічча прыроды пераварочвае ў справа існавання пад калекцыяй кветак.

Асенні вецер мякка ляціць праз лісточкі, якія змятаюцца пад ногамі. Іх хруст і шум - гэта асобны концэрт, на які запрашае прырода. А сьпевы птушак становяцца яшчэ шчырэйшымі, як каб праспяваць песню ў славу першай асенней зоркі.

Асень - гэта таксама час дагляду за сваімі падарункамі ад прыроды. Людзі збіраюць асеннія плады, вырабляюць домашнія загатовкі, гатуюцься да зімовага перыяду. У гэты час прырода дазваляе нам насалоджвацца адной з апошніх бліскучых парадак каляроў і адчуць гармонію з навакольным светам.

У дожджыкі дня асені можна прадастаўляць, як бяжыць ручэй золата паміж мокрымі лісцемі, а ніжні сонцаўны свет падзякуючы за ўсё, што было.

Такім чынам, асень - гэта час перамены і адчуцця, гарачых каляроў і халадных дожджыкаў, прыгажосці і загадкі. Яна настолькі розная і непараўная, што атрымліваецца зачароўваць нас кожную мінуту сваёй існаванніцтай.