Question

Надо сачыненне-апавяданне у мастацким стыли пра ручаёк со словами: Ручаёк, каменчыки, з парожка на парожак, цянёк, хмарка, зязюлька, птушачки, гнядзечки, кончики, маыльки, струменчыки, хвальки, з крыничаньки, да рэчаньки.

Answer 1

Побач з домам маёй бабулі працякае звонкі ручаёк, які пачынаецца з крынічанькі і хутка бяжыць да рэчанькі. На яго дне ляжаць маленькія і вялікія каменьчыкі, праз якія ручаёк пераскоквае, як з парожка на парожак. Агінаючы вельмі вялікія камяні, ручаёк падзяляецца на маленькія струменьчыкі, а потым зноў збіраецца разам. Месцамі ручаёк разліваецца і становіцца настолькі спакойным, што на яго паверхні бачны толькі дробныя хвалькі, а на раслінах, якія схіляюцца да вады, сядзяць рознакаляровыя матылькі. Калі на небе няма хмарак, у такія месцы прыходзяць конікі, каб пабыць у цяньку і папіць чыстай вады. У дрэвах і кустах побач з ручаём шмат птушачак, якія звілі тут свае гняздзечкі. Часта з лесу да ручая прылятае зязюлька.

Объяснение:

Answer 2

Ответ:

Ручеек бежит а в нем камушки

Объяснение:

Answer 3

У лесным патоку, які праўда невялікі, Свой прыгожы ручаёк шэпталікі дрыжачы. Адкрытыя між каменчыкамі вадапады Світлілі з парожка на парожак у сонца.

Цянёк ціхі няпоўнаю шэптаў што-небудзь Хмарка бялая каляцілася згоры. Зязюлька згары птушачкамі гнала грыжачы, Гнядзечкі займаліся грайкамі, крыжачы.

Кожны з кончыкамі на маылькі азяціўся, Струменчыкі яскравыя бяглі ў далёкі. Саргучы пташкі хвалькамі ўздыхалі, смеіліся, З крынічанькі голасілі да рэчанькі.

Ручаёк незабытны, у мастацкім стылі, Звязвае словы ў апавяданьне ўшытыя. Ўсе яго асобы змясціліся ў раманце, Шэпталікі ручаёк паэтычнае пісаў.