Question

Мини сачыненне на тэму 'мой родны кут'

Answer 1

Кожны чалавек непасрэдна звязаны з той зямлёю,на якой нарадзіўся. Так і мы, дзеці нашага мілага краю,павінны ведаць, што месца, дзе ты нарадзіўся, і жывеш – гэта самы цудоўны падарунак лёсу, самае дарагое, што у нас ёсць.

Патрэбна толькі сэрдцам адчуць еднасць з ім, услухацца ў родны гоман шапатлівыш лясоў, адчуць тую сілу, якую можа даць чалавеку толькі родная зямля, родны кут.

 І я адчуваю такую сілу, яднанасць са сваім родным кутам, са сваёй вёскай.

Мая вёска знаходзіцца ў самым сэрцы Палесся, на Жыткаўшчыне, і назва яе- Грычынавічы. Кажуць, што некалі на месцы вёскі было балота, непраходная дрыгва.А  называлася  гэта балота  Грычын. Адсюль і пайшла назва маёй вёскі. Вёска мая невялікая і нічым не адрозніваецца ад іншых.Усяго толькі дзве крамы,школа, дзе л`юцца дзіцячыя галасы. Няма паблізу ні рэчкі, ні возера, ні прадпрыемстваў,фабрык, няма нічога цікавага, на што можна было б звярнуць увагу. Але я любіў і буду любіць свой край такім, які ён ёсць.Для мяне ён заўсёды будзе прыгожым, мілым краем.

 Адлятаюць у вырай журавы.так хацелася б паляцець разам з імі і пабачыць,як там,у іншых краінах.Няўжо дзе-небудзь ёсць край, прыгажэйшы за нашу Беларусь, за мой родны куток, дзе чыстыя рэкі, пяшчотныя,шчырыя словы і добрыя людзі? Няўжо дзе-небудзь можна быць шчаслівым, акрамя як на родная зямлі?

 А шчаслівымі  журавы будуць толькі тады, калі яны вярнуцца да дому, да свайго гнязда.

 Так і чалавек. Калі ён паедзе жыць за мяжу, то ягобудзе цягнуць да сваёй Радзімы, да роднага кутка. Дзе б ён ні быў: за марамі, акіянамі, на іншым кантыненце, ён ніколі не забудзе роднай мовы, якой навучыла яго маці.

 Прайшла вайна. Маю веску яна таксама не абмінула. Яе палілі, разбуралі, але яна аджывала.І зараз, калі заходзім к ветэранам, ад іх можна пачуць, што Беларусь- цікавы край, мужны, працавіты і гасцінны народ. Пачуць ад тых, хто ў гады вайны змагаўся з ворагам на беларусскай зямлі, у маёй роднай вёсцы.

 Многія звязваюць назву майго краю з буслам.Ён таксама белы, чысты, як мой край. Гэта птушка, якая лунае над нашымі краявідамі, выбірае сабе жытло каля паселішчаў чалавека. Згодна з народнымі прыкметамі- буслы прыносяць дабрабыт.

 Я гавару так, таму што ў мяне ёсць нешта агульнае з буслам. Я не магу ўявіць сябе без нашых цудоўных краявідаў, без матчынай мовы, без нашыш меладычных песен- ўсяго таго, што называецца двума простымі і такімі чыстымі словамі- родны кут. Яны ўраслі каранямі ў сэрца і адабраць іх можна толькі з жыццём.

Answer 2

Мой родной кут - это место, где я родился и вырос. Это небольшой городок на окраине крупного города, где жизнь текла медленнее, чем в центре, и где все знали друг друга. В моем родном куточке есть несколько парков и скверов, где можно погулять и насладиться природой.

Одним из моих любимых мест в моем родном куте является небольшой пруд в парке. Здесь я проводил много времени в детстве, ловя рыбу и рассматривая прекрасный вид на окружающие холмы и деревья. Это место для меня очень особенное, потому что я провел здесь много счастливых моментов в своей жизни.

В моем родном куте также есть несколько исторических мест, которые я люблю посещать. Одно из них - это место, где в прошлом была школа, где учился мой дедушка. Это здание сохранено до сих пор и стало памятником истории города. Я люблю прогуливаться по этой территории и представлять, как мой дедушка учился здесь много лет назад.

Кроме того, в моем родном куте есть множество маленьких семейных магазинов, которые были здесь уже много лет. Я люблю сходить в магазин, который занимает здание с историческим фасадом, чтобы купить фрукты и овощи, которые выращиваются на местных фермах. Эти магазины создают особенную атмосферу, и они являются одной из важных частей жизни в моем родном куте.

В целом, мой родной кут - это место, которое я люблю и которое всегда останется особенным для меня. Я благодарен за все, что он мне дал, и я надеюсь, что я всегда смогу сохранить его в своей памяти и в своем сердце.