Вопрос задан 18.05.2023 в 06:19. Предмет Литература. Спрашивает Артеева Дарина.

Подскажите пожалуйста белорусские стихи про лето, только не слишком длинные или короткие, автора и

название ​
0 0
Перейти к ответам

Ответы на вопрос

Внимание! Ответы на вопросы дают живые люди. Они могут содержать ошибочную информацию, заблуждения, а также ответы могут быть сгенерированы нейросетями. Будьте внимательны. Если вы уверены, что ответ неверный, нажмите кнопку "Пожаловаться" под ответом.
Отвечает Островська Аліна.

Лето начинается бел

Андрей Рамонов

Лета пачынаецца на календары.  

Хто куды збіраюцца школьныя сябры.  

Пэўна не ўбачымся разам доўгі час,  

Многае цікавае так чакае нас.  

Лета пачынаецца ў розных гарадах,  

Сонца разліваецца ў вуліцах-дамах.  

Колерам красуюцца шэрыя лісты.  

Уздоўж дарог вясёлкавых- новыя масты.  

Лета пачынаецца песнямі агню.  

Ён пад дрэвам ўвечары свеціць на раку.  

Там сядзіць пад зоркамі воблака-юнак,  

І сваволіць з ёлкамі вецер абы як  

Лета хай не спыніцца ўжо на гэты год,  

У Каляды пад елкамі зводзіць карагод.  

А мядзведзь, убачыўшы лета на двары,  

У Новы год хай вылезе са сваёй нары.

Вершы пра лета

Усход сонца

Сноп праменняў, пышнаўзняты,

Сее бляск-чырвонцы –

Гэта неба сцеле шаты

На дарогу сонцу.

Над палямі мрок прарваўся,

Па нізах расплыўся,

Лес туманам заснаваўся,

Луг расой абмыўся.

Агнявыя валаконцы

Ткуцца ў шоўк чырвоны –

Гэта хмаркі ладзяць сонцу  

Iдзяньку кароны.

Як прыемна пахне збожжа!

А вакол –спакойна!

Эх, як слаўна, як прыгожа,  

Хораша, прыстойна!

I сабрала неба фарбы

Колераў дзівосных...

I дзе ёсць такія скарбы

Гожства, сугалосся?!

Я. Колас

0 0
Отвечает нейросеть ChatGpt. Будьте внимательны, ответы нейросети могут содержать ошибочные или выдуманные данные.

Вот вам белорусские стихи про лето:

Аўтор: Уладзімір Караткевіч Назва: Летняе жывотнае

Летам, зялёным сумнікам, Крыжоваць здаецца дубінкам, Горачкай жалезных чалавек Кружыцца лес і ціхі рыбак.

А ў лясіну, як ў радасць зеленую, Як у шчасце ціхую прыязджаю, Каб лапоткамі, набцяжкі ў мяшку, Напоўніць душу восень зелёную.

Там сяляне ў полі піхаюць, Там ласуюць дзіцяці калачыцы, Там сільвучкі, павёласці зранку, Матулькай бійцца з панскімі служкамі.

Летам, зялёным сумнікам, Крыжоваць здаецца дубінкам, Горачкай жалезных чалавек Кружыцца лес і ціхі рыбак.

Я хачу ў лясе, дзе ўсё рыхтуецца, Каханне ў няпэўных шэрагах, Што некабрыста магчымага, Хоць душа ў рыфмы зліваецца.

А ў лясіну, як у радасць зеленую, Як у шчасце ціхую прыязджаю, Хоць прыведуць да суму злыя слухі, Запахі ветрыка прымешваюць.

0 0

Топ вопросов за вчера в категории Литература

Последние заданные вопросы в категории Литература

Задать вопрос