Question

Помогите найти стих жүбана молдағалиева о родине казахстан

Answer 1

Ответ:

Тұманбай Молдағалиев Ана

Құлайын деп бара жатам құлдырап,

Көңілім жүдеп, көзім алды бұлдырап,

Сол кезде бір ән естимін жақыннан,

Аққан бұлақ секілденген сылдырап.

Есім жиып, өз бойымды тік ұстап,

Тіршіліктің әуенімен тыныстап,

Сергимін де, сезім гүлін құлпыртам,

Кел дегендей болады бір күміс бақ..

Сөндім-ау деп, өлдім-ау деп ышқынып,

Қалған кезде бойымдағы күш бұғып,

Сөнбейсің деп дауыстайды анашым,

Мен орнымнан жығыламын үш тұрып.

Ойнап шығам содан кейін құрақтай,

Жарқылдаймын жүрегімді жылатпай,

Мүмкін,мүмкін ана махаббаты шығар бұл,

Мені сүйеп келе жатқан құлатпай.

Объяснение:

Answer 2

Ответ:

Жұбан Молдағалиев (Қазакстан көктем)✓

Жылжыды уакыт. Туды күн

Жыл кұсы, көктем оралар.

Бу шалып түннің түндігін,

Қар басын қағып қар алар:

Күтеді қыз бен жігіттер

Гүл бағын жазғы қаланың,

Күтеді күнді жер көктер,

Көк мақпал кешін даланың,

Көктем! - деп шығып қария.

Тосады жонын шуаққа,

Балаға бейне дария

Кайығы қалқыр су ақса.

Есіткен жоқпын, бірақ та,

Әуезді әнін бұлбұлдың,-

Сыйысып әлі тұр мартқа

Төрт мезгілі бір жылдың.

Тастаса сілкіп мұздағын

Жамбылдың алма бақтары,

Жойған жоқ аяз ызғарын

Алтайдың мамық ақ қары.

Жайықтың жалтыр айдыны

Қата ма, әлде ери ме, -

Кілегей беті қай күні,

Қай күні үқсас темірге.

Алматы қыздай жасанып,

Шығарды жазғы киімін.

Бүлкілдегі ағып Бас арық,

Жанына келді үйімнің.

Болса да әлі қар қалың,

Жатса да қатып өзені,

Миллиардер жомарт Арқаның.

Басталды ыстық кезеңі.

Ертеңін оймен құшақтап,

Асықса әлі ер жүрек,

Маңдайдың тері бұршақтап,

Түседі жерге мөлдіреп.

Еңбектен басын көтермей,

Көктем! - дейді мұнда да.

Кешіксе қашып кетердей

Керілген кербез, тың дида.

Далада күтіп тұр арман,

Жүрекке отын жаққандай, -

Теңіздей толқып ырғалған

Алтыншаш сұлу - Ақ бидай...

Бір жерде кеш, бірде ерте,

Өзінше көктем айнала.

Кең байтақ біздің нұрлы өлке,

Өзінше көркем қайда да.

Answer 3

Конечно! Вот стихотворение Жүбана Молдағалиева о Родине Казахстан:

Казақстан, отаным, тұған жерім, Сенің атасың - ұлы қайратым. Тәуелсіз болып қалған алтын дерім, Қазақ елім, қазақтарым.

Танымызды артқан топырақ сүйкім, Баратын көніңнің дүниесім. Жасауға арман беріп мақтаныңым, Қазақ елім, қазақтарым.

Іздейміз мұрасын алдын басқанымыз, Өсиетімізге жылының ізіміз. Біздің ұрпақта бірге алғанымыз, Қазақ елім, қазақтарым.

Ата жүрегіміздің тарихы - беріміз, Тарих алған ардақтық жарымыз. Ертегіміздің сала жарылымыз, Қазақ елім, қазақтарым.

Біздің отанымыз, алтын арманымыз, Мұрасымыздың жертістеріміз. Барды елдерге көз көрсетіп жарымыз, Қазақ елім, қазақтарым.

Это стихотворение Жүбана Молдағалиева посвящено Родине Казахстану и его народу.