Question

За гады вайны 44 ваенныя медыкі былі ўдастоены звання Героя Савецкага Саюза.Сярод іх санінструктар Валерыя Гнароўская.Ёй было ўсяго дзевятнаццаць гадоў, калі яна аддала сваё жыццё на выратаванне байцоў і камандзіраў. У чэрвене сорак другога года падраздзяленні 907-га стралковага палка займалі абарону на ўсходнім беразе ракі Северскі Данец.У бліндаж да камандзіра 1-га батальёна ўвайшла шчупленькая дзяўчынка ў салдацкай форме і прадставілася: - Санінструктар Гнароўская.Прыбыла для праходжання службы. Камбат сумняваўся, ці хопіць у яе сілы выносіць з полю боя раненых байцоў і прапанаваў: - Вам бы лепш у палявы медпункт.Там лягчэй… Валерыя наадрэз адмовілася.Яе пакінулі ў батальёне.Ёй на самай справе было цяжка. Не магла глядзець на адкрытыя раны, з трудом выцягвала з полю боя раненых.Але ў яе быў цвёрды характар і лютая нянавісць да ворагаў. Гэта здарылася асенняй раніцай тысяча дзевяцьсот сорак трэцяга года.Нашы войскі вялі напружаныя баі на берагах Дняпра.Толькі выйшлі з вёскі ,як трапілі пад агонь ворагаў.Бой быў кароткі.Немцы адступілі,але ў нашых былі страты.Каля лесу разбілі палаткі і палажылі туды раненых.З імі засталася Валерыя. На досвітку павінны былі прыйсці за раненымі машыны з чырвонымі крыжамі,але толькі ўзышло сонца, пачуўся гул матора.Валерыя ўбачыла фашысцкі тыгр.Танк ішоў проста на палаткі.Валерыя схапіла сумку з гранатамі, абвешаная імі кінулася пад гусеніцы.Прагрымеў выбух.Танк замёр.Цаной свайго жыцця Валерыя выратавала семдзесят раненых воінаў. За гэты подзвіг санінструктар Валерыя Восіпаўна Гнароўская была пасмяротна ўдастоена звання Героя Савецкага Саюза. Пасля смерці Валерыі, падраздзяленне 907-га палка напісалі пісьмо яе маці:”Вы можаце ганарыцца сваёй дачкой.Яна не схавалася ў цяжкі час,не баялася, а з горда паднятай галавой прыняла смерць,ратуючы раненых.Народ ніколі не забудзе яе.Клянёмся вам, што адпомсцім за гібель нашай сястры Валерыі,за горкія слёзы вашы, за слёзы ўсіх маці.” Разбітая снарадамі, спаленная вёска Вербавая даўно ўзнялася з руін.Цяпер гэта сяло Гнароўскае.Іменем гераіні названы саўгас,а там,дзе загінула Валерыя, узвышаецца абеліск. Проверьте ошибки пожалуйста

Answer 1

За гады вайны 44 ваенныя медыкі былі ўдастоены звання Героя Савецкага Саюза.Сярод іх - санінструктар Валерыя Гнароўская.Ёй было ўсяго дзевятнаццаць гoд, калі яна аддала сваё жыццё на выратаванне байцоў і камандзіраў. У чэрвене сорак другога года падраздзяленні 907-га стралковага палка займалі абарону на ўсходнім беразе ракі Северскі Данец.У бліндаж да камандзіра 1-га батальёна ўвайшла шчупленькая дзяўчынка ў салдацкай форме і прадставілася: - Санінструктар Гнароўская.Прыбыла для праходжання службы. Камбат сумняваўся, ці хопіць у яе сілы выносіць з полю боя раненых байцоў, (коска) і прапанаваў: - Вам бы лепш у палявы медпункт.Там лягчэй… Валерыя наадрэз адмовілася.Яе пакінулі ў батальёне.Ёй на самай справе было цяжка. Не магла глядзець на адкрытыя раны, з трудом выцягвала з полю боя раненых.Але ў яе быў цвёрды характар і лютая нянавісць да ворагаў. Гэта здарылася асенняй раніцай тысяча дзевяцьсот сорак трэцяга года.Нашы войскі вялі напружаныя баі на берагах Дняпра.Толькі выйшлі з вёскі ,як трапілі пад агонь ворагаў.Бой быў кароткі.Немцы адступілі,але ў нашых былі страты.Каля лесу разбілі палаткі і палажылі туды раненых.З імі засталася Валерыя. На досвітку павінны былі прыйсці за раненымі машыны з чырвонымі крыжамі,але толькі ўзышло сонца, пачуўся гул матора.Валерыя ўбачыла фашысцкі тыгр.Танк ішоў проста на палаткі.Валерыя схапіла сумку з гранатамі, абвешаная імі кінулася пад гусеніцы.Прагрымеў выбух.Танк замёр.Цаной свайго жыцця Валерыя выратавала семдзесят раненых воінаў. За гэты подзвіг санінструктар Валерыя Восіпаўна Гнароўская была пасмяротна ўдастоена звання Героя Савецкага Саюза. Пасля смерці Валерыі, КАМАНДЗIРЫ падраздзялення 907-га палка напісалі пісьмо яе маці (iнакш тут не сагласаваны дзейнiк i выказнiк падраздзяленне напiсалi) ”Вы можаце ганарыцца сваёй дачкой.Яна не схавалася ў цяжкі час,не баялася, а з горда паднятай галавой прыняла смерць,ратуючы раненых.Народ ніколі не забудзе яе.Клянёмся вам, што адпомсцім за гібель нашай сястры Валерыі,за горкія слёзы вашы, за слёзы ўсіх маці.” Разбітая снарадамі, спаленная вёска Вербавая даўно ўзнялася з руін.Цяпер гэта сяло Гнароўскае.Іменем гераіні названы саўгас,а там,дзе загінула Валерыя, узвышаецца абеліск.

Answer 2

Вы предоставили текст на белорусском языке. Вот его перевод на русский:

Отвечу подробно. В ходе Великой Отечественной войны 1944 года медики-военные были удостоены звания Героя Советского Союза. Среди них была санитарка Валерия Гнаровская. Ей было всего девятнадцать лет, когда она отдала свою жизнь, спасая бойцов и командиров.

В июне сорок четвёртого года подразделения 907-го стрелкового полка оборонялись на восточном берегу реки Северский Донец. В блиндаж до командира 1-го батальона вошла хрупкая девушка в солдатской форме и представилась:

- Санитар Гнаровская. Прибыла для прохождения службы.

Комбат сомневался, хватит ли у нее сил выносить с поля боя раненых бойцов, и предложил:

- Вам бы лучше в полевой медпункт. Там легче...

Валерия настойчиво отказалась. Ей на самом деле было тяжело. Она не могла смотреть на открытые раны, с трудом вытаскивала с поля боя раненых. Но у нее был твёрдый характер и яркая ненависть к врагам.

Это произошло осенним утром тысяча девятьсот сорок третьего года. Наши войска вели напряженные бои на берегах Днепра. Только выйдя из деревни, мы попали под огонь врагов. Бой был коротким. Немцы отступили, но у нас были потери. У леса разбили палатки и положили туда раненых. С ними осталась Валерия.

На рассвете должны были прийти за ранеными машины с красными крестами, но только поднялось солнце, послышался гул мотора. Валерия увидела фашистский тигр. Танк шёл прямо на палатки. Валерия схватила сумку с гранатами, обвешанную ими, и бросилась под гусеницы. Прогремел взрыв. Танк остановился. Ценой своей жизни Валерия спасла семьдесят раненых воинов.

За этот подвиг санитар Валерия Восипауновна Гнаровская была посмертно удостоена звания Героя Советского Союза.

После смерти Валерии подразделение 907-го полка написало письмо ее матери: "Вы можете гордиться своей дочкой. Она не скрывалась в тяжёлый час, не боялась, а с гордо поднятой головой приняла смерть, спасая раненых. Народ никогда не забудет ее. Клянёмся вам, что отомстим за гибель нашей сестры Валерии, за горькие слёзы ваши, за слёзы всех матерей."

Разрушенная бомбами и сожженная деревня Вербавая давно восстала из руин. Теперь это село Гнаровское. Именем героини названы улицы, а там, где погибла Валерия, возвышается обелиск.

Проверьте, пожалуйста, есть ли ошибки в переводе.