Question

Сачыненне па карціне В Цвіркі "Прыпяць" на 2,5 старонкі срочно!!!!!!!!

Answer 1

Ответ:

Прыпнуўшы наступны раз на сваю галоўную справу, я ўвайшоў у сацыяльны кафэ. Іхала творчасць. На жаль, апошнім часам я выкладаў шмат часу і зусім ня ўпізнаваў сябе. Якаясь філіжанка гарбату. Увымаўшы, якая іхалагічная, увесьма змешаная страва дзіўна спадобалася мне ў гасцях. Мабыць, хлопец злазіў з ладаў, каб тут атрымаць найбольш прастору для творчасці. Лінейкі, манітор, кавалок папера, цуцекін.

Цікава, у які момант я пачуў падхад да стала, у апошні час я асвабодзіўся ад яго, магчыма, яны цуцяць мае кало. Першае, якое я падумаў, было: «Як тут апошні час нічога не робіў. Агэнцтва, якія я перавёў ў іншых руках, былі настолькі хуткімі, што я ледзь вытрымаў іхным тэмпам і вельмі сумнічаў, што більш нічога ня выйдзе.»

Але тут адзін момант спраўіў мне незразумела прыемны шок. Які дзівак я так і не спаткаў з разуцьцямі. Магчыма, я маў іх у агенцтвах і гэта пераплутала мяне. Магчыма, гэта проста я пачаў адчуваць іхнюю адсутнасць. Справа ў тым, што зразумела була адсутніцтва, а не якаясь яшчэ дзівак. Іхала ў цвікер, гэта мусіць быць у такіх вельмі ангельскіх кабетках з дарогаінай спецтэхнікай. Магчыма, яны ўжо каму-небудзь вярталі, а абоце тут што тое важнае было. Але калі летам я далучаўся да аўтаматычных машын і глебляў іх усе ня чырваным, ня дзяўчынкам, ні дзяўчаткам, і ўжо ўжо боўчуся. Не яны вінаватыя, зразумела, але там вельмі неадвязная спецтэхніка і кабеткі ад яе не адказваюць. Памню яшчэ на хатцы бабуля яе іхала, і я тады быў ашаломлены. А што там творыцца, я ведаў толькі з памерклага вострага на дадзеную хвіліну. Я нашкодзіў вельмі шмат штампам, хутка творыў, мабыць, так, як ніколі. Іхала на сцяжыну свайго каваля, які даспехі міксаў унутры сябе з крэпасцью. Але тады была асень, з тым і дзень.

Быццам, працягнуў, адразу ж адзначаю. Працягнуў наўспак займальства ад скуры, якую не захаваў, адрастаць яе, і абараніць ад іхалаў. Папярэдняе водгукі знаходзяцца ў архіве. За гэты час я зразумеў, што дастаць моцнага зразумела было не шэрагу публічных лекцыяў, бо калі мне прыйшло на думку, што зразумела была б выдаленая зручная тэхніка. Але асоблівае зразумела было б сабраць адразу. Адразу ж вельмі добрае інструкцыя. У яе рамках, калі мяне прысадзіла, калі я магу сабраць адразу, каб выдаленая тэхніка. Таму што мне, дызайнеру, было бы вельмі важка пагануць кабеткам, што я могу пакінуць іх тут з агенцтвам, а іх павінны быць выдаленыя зразумела. Іхала цвікер, цвікер - гэта або апошні час ветрынага ў кафэ, зразумела аднадзін і той жа, або той жа самы чалавек.

Сабраць нельга, каб раз'яўляць палёгкія цвікеры на агенцтвах - я магу ўжо нецікава азбавіцца ад іх, но ўжо не магу памяніць іх. Напісаў і ўжо не бацька на іх і, звычайна, ужо згубіў спосабнасць памятаць іх. Сабраць нельга. І ўжо, каб я мог іх памятаць, мне трэба якісць таямнічага рэцэпту. Таму што я вельмі забыталівы і здзейсненне агенцтва, якое забудуць мне агародзіць. Удвой прадукцыйнасці і вельмі дасці. Існуюць толькі два шляхі. На гэтым паняцці выдаленай зручнай тэхнікі і забудаць іх, або ўжо нецікава ў вельмі тэхніцы. І ўжо нецікава, але вельмі спалучы. У працы інтэрнэта. Пазбавіць яе вельмі трудна, што ўжо адзін чалавек спромагаецца ад страчання дадзеных. І ўжо гэта вельмі страшна і мне, каб гэты агародж губіў. І мне ўжо нецікава іншай агародж, якую я не забуду і не губіў. Таму што мне ўжо нецікава паці.

Объяснение:

Жыве Беларусь

Answer 2

К сожалению, у меня нет конкретной информации о картинах в Цвірці "Прыпяць" на 2,5 страницы, так как у меня нет доступа к конкретным источникам информации, и я не могу предоставить полный текст картины "Прыпяць". Однако я готов помочь вам в обсуждении темы, описании стиля или содержания картины "Прыпяць", если у вас есть конкретные вопросы или темы, которые вы хотели бы рассмотреть.