Question

прыдумайце и запишыце працяг казки, дайце ёй загаловак. раскажыце у ёй , хто жыве у казачнай краине. жыу быу буслик . вырашыу ён аднойчы павандраваць па свеце и заляцеу у такия далёкия краины што и заблудзиуся. а як вярнуцца, не ведае. вось ляциць ён , думае у каго ж гэта спрасиць? аж бачыць на адным востраве палац нейки незвычайны з указальниками и табличками. спытаю там, як мне дамоу вярнуцца, вырашыу буслик. вось апусциуся ён, у дзверы дзюбай пастукау. а на тых дзвярах написана краина синтаксис. тут дзверы и адчынилися.

Answer 1

Зрабіў ён крок наперад і апынуўся ў палацы. А там стаіць вялікі стол, за якім сядзяць дзве сястры Сінтаксіс і Пунктуацыя. Яны спрачаюцца наконт таго, хто з іх патрэбнейшы. Прывітаўся бусел і спытаў: - Куды гэта я трапіў? - У краіну Сінтаксіс і Пунктуацыя. Куды ты ляціш? - запыталі гаспадары. - Я вандраваў па свеце і згубіўся. Калі вы ведаеце шлях назад, дапамажыце мне калі ласка. - Мы табе пакажам дарогу дамоў, калі ты нам адкажаш: хто з нас галоўны? - Добра.- Адказаў бусел. Тут бусел задумаўся на хвілінку, паразважаў і кажа: - Ты, Сінтаксіс, пішаш прыгожыя тэксты. А ты, Пунктуацыя, вельмі ўмела расстаўляеш у іх знакі прыпынку. Таму вы не можаце існаваць адна без адной. Пераглянуліся яны між сабой: - Але ж, бусел кажа праўду! Падзякавалі яны яму і паказалі шлях дадому. Бусел прыляцеў на Радзіму і расказаў сваім сябрам пра незвычайную вандроўку па краіне Сінтаксіс і Пунктуацыя.  

Answer 2

Заголовок: "Буслик у Краіне Синтаксісу"

У цім апавяданні пойдземе за Бусликам у яго захапляючае павандраванне па свеце. Буслик, маленькі і бадзёры буцёк, жыве ў казачнай краіне, дзе лунае гоман ад скакунаў, і дзе што-небудзь заходзіць нясамасцю.

Аднаго дня, Буслик задумаўся аб далёкіх месцах і скарыстаўшыся салодкім ветрам, апрануўся ў свой парадны жупан. Пасля простай ўжывальніцкай закускі, ён ўзяў свой маленькі сумкавы бандаж і паўстаў на два ногі. З-за горы казачнага паласа ён узлётваў у неба і паваляў на ветрышку.

Але, што ж, Буслик быў нейкага роду адважны і асцярожны, але ня такі ўжо ўразлівы ў спраўджанні сваіх марэй. Пасля некалькіх дзён паляту і амаль бяспрэчнага агляду мясцовасці, ён разам са сваім бандажам спаткаваўся з найбольш здзіўляючай інстанцыяй, якую ён калі-небудзь бачыў.

Перад ім быў востраў з палацам, засяяным табличкамі і указальнікамі, якія свічыліся ўсюды, мов яркая зорка навігацыі. Буслік, які ўжо пачаў чуць нудзьбу па вяртанні дадому, паўольнейшымі крокамі падняўся да дзвярэй палацу.

На дзвярах напісана было: "Краіна Синтаксісу". Буслік струшыўся з цямніц, але дзвяры, падчасніцкі сціснутыя пастукам, адчыніліся. У палатцы быў чалавек, абуты ў акаяму-небудзь незвычайную адзенне і цяжкія ачы. Ён дзяржаў ў руках кучу кніг і выглядаў вельмі мудрым.

"Што вас прывяло ў Краіну Синтаксісу?" - спытаў чалавек з цяжкімі ачы.

Буслік адказаў: "Я - Буслик з казачнай краіны, і я заблудзіўся падчас майго палёту па свеце. Я хачу вярнуцца дадому, але не ведаю, як гэта зрабіць."

Чалавек пасмеўся і сказаў: "У Краіне Синтаксісу мы цанім добра ўпарадкаваную мову і лагіку. Але я магу дапамагчы табе, Буслик. Для таго, каб павернуцца назад, трэба аднайсці мудрасць у вашых сэрцах і выкарыстоўваць яе ў сваім жыцці."

Буслік задумаўся над словамі мудрага чалавека і праз некалькі дзён апанаваў адзін з важных прынцыпаў Краіны Синтаксісу - паслядоўнасць і лагіку. За дапамогай сваёй новай мудрасці, ён паўзаў у адваротны бок і швыдка павернуўся ў сваю казачную краіну.

Адзін раз, калі ён вернуўся, ён разам з сабой прынёс нейкую нейкаю ведамую і сказаў сваім сябрам: "У Краіне Синтаксісу я навучыўся мудрасці і лагіцы, і цяпер я ведаю, што самае важнае ў жыцці - гэта застацца сабой і зберагаць гармонію ўсередзіне."

З таго часу Буслик стаў мудрым казачным лідэрам і паважным навукоўцам сваіх сяброў, дзелячы з імі мудрасць, якую ён атрымаў у Краіне Синтаксісу. І, хоць ён больш ніколі не ўзлятаў у неба, ён ніколі не забываў пра важнасць мудрасці і лагікі ў сваім жыцці і жыцці сваіх сяброў.