Question

Сачинение пра речку па беларускому

Answer 1

Ответ:

Рака цякла ціха і спакойна. Была яна вельмі доўгай і старой. Цякла яна праз палі, лясы і аднойчы сустрэлася з гарой. Стала рэчка перад гарой і не можа цеч далей. І стала яна вымаваць у гары сябе дарогу каб цеч далей. Алеж гара не паддаецца. Гара гэта вельмі старая, ў ёй золата і срэбра захоўваецца і не можа рака размыць яго. І тагда каля гары сабралося вельмі многа вады. Выйшла рачулка з сваіх берагоў і абагнала гору

Answer 2

Рэчка

Разліўшы свае вады па зямлі, Рэчка шуміць пад свайго бегу. Шчырае крыстальнае дзвецце, Што кожнаму даруе радасць і мову.

Яна плыве праз лясныя глыбы, Хібаць у падахнутых азёрах. Ласкава млынець па камяністым дну, Зоркімі лучамі паганяе гароць.

Разам са сонейкам гуляе ў траве, Ў радасным танцы плещацца ўмільва. Квіточкі розныя на беразе пацвялі, Захапляюць сваімі красамі змяльва.

Што ж гэта за рэчка ўсё чыстая, Забывае горкі, паміж намі справаў. У сваім аб’еме трымае найлепшае, Самое сакрэтнае, што ёй даваў.

Рэчка — гэта сімвал жыцця і часу, Хай яна прыносіць усмешкі і спакой. Плыве, шуміць, збірае ў сябе сказы, Ідзе наперад, ніколі не спыніцца ў шляху сваім.

Ах, рэчка! Ты сціраеш бяду і бол, Пакоіш жахі, прывяшчаеш надзею. Захоўваеш у сабе вобразы прыроды, Дазваляеш усе жыць са згодай і міром.

Ты ніколі не зупынаеш свае бегу, Прадастаўляеш нам свабоду і сілу. Рэчка — сімвал вячносці і памяці, Дай нам берагі ў нябесным вільготным азёрах.